Bir gün yüzün görən kişi ömrince hiç unutmaya

Bir gün yüzün görən kişi ömrince hiç unutmaya Müəllif: Yunus Əmrə

Mənbə: Yunus Əmrə, Əsərləri. Bakı: Öndər, 2004. (Tərtib edəni: Cəlal Bəydilli (Məmmədov))

 
Bir gün yüzün görən kişi ömrince hiç unutmaya,
Təsbihi sənsin dilində, ayruq nəsnə ayıtmaya.

Taote turan zahidün gözləri səni görürsə,
Təsbihini unudup ol ayruq səcdə de etməyə.

Ağzına şəkkər aluban gözləri sana tuş olan,
Umda ol şəkərini ayruq çeynəyüb yutmaya.

Bən səni sevdigüm içün əgər bəha derlər isə,
İki cəhan mülkin verəm dəxi bəhası yetməyə.

İki cəhan toptolu bağu bustan olur isə,
Sənün qoqundan eyü gül bustan İçində bitməyə.

Gülü reyhan qoqusı aşiqlərə mə’şuq yetər,
Aşiq olanun me’şuqı hərgiz öginden getməyə.

İsrafil sunn ııncaq, məxluqat turu gəlicək,
Sənün ünündən artuq hiç qulağum eşitməyə.

Zöhrə yerə enübəni sazm nüvəxt eylər isə,
Aşiqün işrəti sənsüz gözi ol yanə getməyə.

Nə edərlər xanümanı ya sənsüz iki cəharn,
İki cəhan fəda sana, kimsənə güman dutmaya.

Səkiz uçmağun hurisi əgər bəzənüb gələlər,
Sənün sevgünden özgəyi (könlüm) hiç qəbul etməyə.

(Bu) Dünyedə nə ola kim axiretdə ol olmaya,
Hurilə ğılman gəlicək aşiq əlin uzatmaya.

Yunus səni sevəliden bəşarət oldı canına,
Hər dəm yeni dİrlikdədür, hərgiz ömrin əskitməyə.