Çəkmə siqarə!
| Çəkmə siqarə! Müəllif: Mirzə Əli Möcüz |
Ey gözlәri piyalә vә ey qaşları qәlәm,
Dәrdi-fәraqin ilә Әli, az qalır ölәm!
Şövqi-vüsal ilә edәrәm şad könlümü,
Vәslin, bala, nә vәqt edәr abad könlümü?
Sәn etmisәn әsir o azad könlümü,
Sәnsәn sәbәb әgәr ürәyim bağlaya vәrәm.
Mәn düşmәnәm cәnabüvә, yainki yaruvam?
Hәr kәs bilir ki, aşiqi-biixtiyaruvam!
Mәn neylәrәm bahari, sәnin intizaruvam,
Zәnn eylәmә ki, fәsli-bahar ilә xürrәmәm.
Hәr vәqt qәm edәrdi mәni çaki pirәhәn,
Siqar ilә edәrdim o mәlunә hәmla mәn,
"Zәrd әvvәl" eylәyib putuna zәm on tümәn,
Minbәd edәrmi bir dә o üşşaq dәfi-qәm?
Bәski, salıb tütün Güneystanә şurişin,
Tiryakilәr çәkir gecә damlarda "Ya Hüseyn!"
Vermişlә әl-әlә, bala mәzlum seyyideyn[1],
Mәşd İsmayıl, birinci, ikinci, üçüncü hәm.
Viran edirlә xakeyi-әqli әsasidәn,
Baci-xәrac alırla zikurü ünasidәn,
"Әlli nömür" yuxarıdır on beş abasidәn,
Qorxum budur özün asa әşxasi-bidirәm.
Zülmün tülui dәm-bә-dәm, eylәr ziyadraq,
Xasә o "bәrgi-sәbzü", "bayqara" vә "şeşqulaq".
Yox çarә, qeyr әzinki Tükәzbanı boşluyaq,
Bu qәdri mәsrәf ilә necә saxlayaq hәrәm?
Versәk hәr il iyirmi tümәn çayә maliyat,
Vursa beş-altı silli dә xәlqә duxaniyat,
Biçiz millәtin üzünә bağlanar Fәrat,
Nari-sәfalәt ilә yanar xaneyi-әcәm.
Çayın ki, yoxdu mәnfәәti, suvay....
Sat çayidanı, etmә onunla alış-veriş.
Çәkmә siqarә, eylә bir az hövsәlәn geniş,
Artırsa qәm hәrarәti, qoydurgilәn hәcәm.
Çay içmәsәm sәhәr gedәrәm ixtiyaridәn,
Siqarәsiz sәsim gәlәr qәri-mәzaridәn,
Zülmi-tütün çoxaldı, çıxın bu diyaridәn,
Xasә "Mәhәmmәdiyyә", edir xәlqә çox sitәm.
Çıxmaq mәgәr rahatdı, çıxım, ey filan, filan!
Yol xәrci, puli-tәzkirә vә rişvә min qran,
İnsan necә bu bari-sәqilә verә tәkan?
"Al daluva!"-deyәrlә mәnә; mәn mәgәr xәrәm?
Beş yüz tümәn mәvacib alır bir nәfәr gәda,
Beş yüz tümәn dә rişvә yeyәr, va Mәhәmmәda!
Mәn gәr deyәm o zalimә: "Yoxdur xuda-muda!"
Әqrәb kimi o saat edәr quyruğun әlәm.
Ya dini-mәzhәbi edin inkar misli-mәn,
Ya әl çәkin o xanәbәrәndaz zülmüdәn.
Lәnәt әvam dininә yeksәd hәzar mәn[2],
İrani yıxdı, etdi misali-sәrayi-Cәm.
Piri-zәif tәrk edә bilmәz siqarәni,
Dәva günü cavanlar edәr rәf düşmәni.
Qorxum budur әsir edә İkramiyә sәni,
Zira ki, çox rәşididi Möcüz o dud-dәm.