Dünyanın anası mәni doğan andan

Dünyanın anası mәni doğan andan Müəllif: Əbülüla Gəncəvi

Dünyanın anası mәni doğan andan
Öz fәzlim vә hünәrimlә dünyada ustadam.
İndi altmış yaşım var, İran torpağından
Şirvana gәlәndә isә on altı yaşım vardı.
Demirәm ki, Keyxosrov vә ya Keyqubadam,
Hökmdarı tәriflәyәn qoça bir kişiyәm.
Ey Әfzәlәddin, әgәr düzünü soruşsan,
Sәnin әziz canın üçün sәndәn narazıyam.
Sәn bizim gözümüzün işıqısan, övladımızsan,
Sәn mәni hәm ata, hәm dә ustad çağırmısan.
Elә ki, mәnim şagirdim olmağa meyl göstәrdin,
Sәnә qızıl vә gümüş hәdiyyә elәdim.
Sәnin tәlimindә şәfqәt kәmәri bağladım,
Sәnin dilini şairliyә açdım.
Elә ki, şair oldun, sәni xaqanın yanına apardım,
Sәnә "Xaqani" lәqәbini qoydum.
Sәn ki, tez-tez mәnim üstümә od kimi coşursan,
Nә sәn su vә odsan, nә dә mәn torpaq vә külәyәm.