Demә, zahida, sәrgüzәşti-behişt

Demә, zahida, sәrgüzәşti-behişt Müəllif: Əbülhəsən Raci

Demә, zahida, sәrgüzәşti-behişt,
Yoxumdur mәnim meyli-gәşti-behişt.
 
Büküb qәddimi eşq ilә bari-qәm,
Qәmindәn iki alәmin fariqәm.
 
Dilü din ver müşkbu kakilә,
Mәnim tәk ol aşüftә bu kakilә.
 
Gәl, ey aşiqin atәşә yanduran,
Mәni yana-yana qoyub yan duran.
 
Nәdir, ey sәhiqәd günahım mәnim,
Keçәr әrşdәn hәr gün ahım mәnim.
 
Sәn oyna gecә rudü şәtrәnc ilә,
Töküm mәn yüzә rud şәtrәnc ilә.
 
Rәvadır qalım mәn şәbi-tar ilә,
Keçir sübhә tәk sәn şәbi tar ilә.
 
Sipahi-qәm aldı, aman, dövrәmi,
Tamam eylә, ey saqi, can dövrәmi.
 
Dolub dәrd ilә meysәrd meymәnә,
Sınıq qәlbә bax, vergilәn mey mәnә.
 
Yazın bu sözü sәngi-mәrmәrdә siz,
Qoyun fәrq namәrd ilә mәrdә siz.
 
Açıbdır qәrәnfil, güli-yasәmәn,
Güli-yas tәk batmışam yasә mәn.
 
Könül şәmi-ruyindә pәrvanәdir,
Ona suzdәn xövfü pәrva nәdir.
 
Sәninlә böylә oldu cism, ey sәnәm,
Hәqiqәtlә baxsan әgәr mәn sәnәm.
 
Bilәrsәn әgәr baxsan ayinәyә,
Sәnә oxşadır xәlq ayi nәyә?
 
Mәni aqibәt öldürür dәr diyar,
Xәdәngi-cәfayә mәni dәrdi-yar.
 
Könül şişәsin sındırıb sәng ilә,
Genә sәngdil eylisәn sәn gilә.
 
Harayım çıxar әrşә hәr gün, hәr ay,
Yetiş, ey sitәmgәr, hәrayә hәray.
 
Sәnә Raci, ey hur, ta bәndәdir,
Hәmişә üzün nuru tabәndәdir.
 
Çıxarmaz sәni yaddan mah, sal,
Onu sәn dә bir yadә, ey mah, sal!