Ey konul, uyma gel, ol turreyi-tərrarlərə

Ey könül, uyma gəl, ol turreyi-tərrarlərə Müəllif: Mir Həmzə Nigari

Mənbə: XIX əsr Azərbaycan şeiri antologiyası, Bakı, "Şərq-Qərb", 2005.

Ey könül, uyma gəl, ol turreyi-tərrarlərə
Bəndəlik etmə Məsihi kimi zunnarlərə.

Yıqar, əlbəttə yıqar, axırı bərbad eylər,
Versən, ər mənzifi-şəhin şahi əğyarlərə.

Cəkəlim badeyi-səba, tutalım cam ətəyin,
Can fəda eyləyəlim məsti-qədəhxarlərə.

Söylə, ey peyki-səba, hali-pərişanımızı,
Nə deyir sultanımız, binəva nacarlərə.

Əcəba, varmı əsrarə xəbərdar, deyin,
Beylə kim, carə olurmu bu giriftarlərə?

Nəyçün iftadələrin halını sormaz, nəyçün,
İltifat eyləməz ol xəsteyi-didarlərə?!

Necə ah eyləyəyim, Miri-Nigari, konlum
Mubtəladır ləbi mul, arizi gulnarlərə.