Müəllif:Əliağa Vahid
Jump to navigation
Jump to search
| ←V hərfi ilə müəlliflər | Əliağa Vahid (1895–1965) |
 Həmçinin baxın: Bioqrafiyası • Şəkilləri • qəzəlxan, Azərbaycan SSR Əməkdar İncəsənət Xadimi (17 iyun 1943), Azərbaycanın ilk Dövlət Mükafatı laureatı.
|
Qəzəllər[redaktə]
Bir zaman mən də əsiri-rəhi-meyxanə idim
Həvəsi badə ilə aşiqi-peymanə idim
Bir dəqiqə yerə düşməzdi əlimdən badə
Gözlərin şövqi ilə öylə ki məstanə idim
Bütün ömrüm keçib aləmdə şərab içmək ilə
Badədən xali olan yerlərə biganə idim
İndi təklifi şərab eyləmək artıqdı mənə
Mən ki meyxanədə bir xanəsi viranə idim
Şə'mə pərvanə yanırdı gecələr sübhə kimi
Məndə öz sevgilimin şəminə pərvanə idim
Çalışırdım saçının fikri başımdan çıxsın
Görməsəydim səni bir gün dəli-divanə idim
Məni Vahid bu pəriçöhrələr etmişdi əsir
Məndə Məcnun kimi dillərdə bir əfsanə idim
Tərcümələri[redaktə]
- Könlüm çıxıb gedibdir, bilməm nə cur bəla var
- Hədisi-tövbəni at bir kənara, badə gətir!
- Ay nə lazım, sən kimi məhru kifayətdir mənə
- Can bəxş edərəm cana gər ləblə şəkər versən
- Bax, yenidən bu könül dərdin ilə yar olub
- Səndən, gözəlim, özgə kəsdə nəzərim yoxdur
- Bildim ki, bu nazından bir ləhzə dayanmazsan
- Xəcil etmiş üzün, gözəl, qəməri
- Ver daşını,şövq ilə cana dilə!
- İsminin zikrində dastan tapmışam
- Qəlbim kimi odludur dəhanım
- Nə afət olmusan, ən xırda dərdin hicrandır
- Ya vəslin üçün nişan gərəkdir