Tərəhhəm li, təkəlləm, ya ğəzalə

Tərəhhəm li, təkəlləm, ya ğəzalə Müəllif: Həsənəli xan Qaradaği

Tərəhhəm li, təkəlləm, ya ğəzalə,
Ucaltma çərxə buncə ahü nalə.

Gəlüb göftarə şəkərriz olmaq,
Yaraşub sən kimi tutiməqalə.

Eylədür məh yüzində zülf, güya,
Urub məh dövrəsinə əbri-halə.

Götür yüzdən niqabın, aç cəmalın,
Ziya kəsb eylənür ondən hilalə.

Bənəfşəvardur başım dizimdə,
Düşüb eşqində yüz fikrü xəyalə.

Vüsalın hasili şəhdi-müsəffa,
Fəraqın hasilidür ahü nalə.

Yetişmiş başə ömrim, şimdi hicran,
Nəvaziş eyliyüb, dönmüş vüsalə.

Əyağ tək düşmüşəm başdən əyağə,
Əlim dut, saqiya, doldur piyalə.

Bana bir cam dut, saqi, o meydən,
Qılum hal əhlini heyran bu halə.

Pərişan eyliyən fikrü xəyalım,
Pərişan zülfidür, mişkin kəlalə.

Sızıldar ney kimi könlim dəmadəm,
Düşüb yüz picu tab zülfi-çalə.

Könül verdim o zülfə, əl götürdim,
Bu gündən kim uyubdur xəttü xalə.

Sərasər dağlanubdur misli-lalə,
Bu könlim qan yudub, yetmiş zəvalə.

Hal əhli yadə salmaz əhli-halı,
Nədən yeksər olubdur qeylü qalə?

Nədür bais, Qəradaği, cəhandə
Olubsən ğəmlərə buncə həvalə?