Dust bipərva, fələk birəhm, dövran bisükun

Dust bipərvə, fələk birəhm, dövran bisükun Müəllif: Məhəmməd Füzuli

Dust bipərva, fələk birəhm, dövran bisükun,
Dərd çox, həmdərd yox, düşmən qəvi, tale' zəbun.

Sayeyi-ümmid zail, afitabi-şövq gərm,
Rütbeyi-idbar ali, payeyi-tədbir dun.

Əql dun-himmət, sədayi-tənə yer-yerdən bülənd,
Bəxt kəmşəfqət, bəlayei-eşq gün-gündən füzun.

Mən qəribi-mükü rahi-vəsl pürtəşvişü məkr,
Mən hərifi-sadəlövhü dəhr pürnəqşü füsun.

Hər səhiqəd cilvəsi, bir seyli-tufani-bəla,
Hər hilaləbru qaşı, bir sərxəti-məşqi-cünun.

Yeldə bərgi-lalə tək təmkini-daniş bisəbat,
Suda əksi-sərv tək təsiri-dövlət vajigun.

Sərhədi-mətlubə purmöhnət təriqi-imtəhan,
Mənzili-məqsudə purasib rahi-azimun.

Şahidi-məqsəd nəvayi-çəng tək pərdənişin,
Sağəri-işrət hübabi-safi-səhba tək nigun.

Təfriqə hasil, təriqi-mülki-cəmiyyət məxuf,
Ah bilmən neyləyim, yox bir müvafiq rəhnümun.

Çöhreyi-zərdin Füzulinin tutubdur əşki-al,
Gör ona nə rənglər çəkmiş sipehri-niligun.