Həsbi-hal (M.Ə.Rəsulzadə)
| Həsbi-hal[1] (1907) Müəllif: Məhəmməd Əmin Rəsulzadə |
| Mənbə: “Füyuzat” jurnalı. №30. 12 oktyabr 1907. Məhəmməd Əmin Rəsulzadə Əsərləri - I cild (az). 1 may 2024 tarixində arxivləşdirilib. |
Şəxsimə aid bir bədbəxtliklə qara fikirlər edib, düşündüyüm zaman müğləq[2] və qeyri-müəyyən əhvalımı təsvir üçün bilaixtiyar qələmə aldığım şu bir neçə bəndləri dərci-stuni-«Füyuzat» edərək, bir növ sakitləşmək arzusundayam. Çünki demişlər nəql etdikcə dərd azalar.
Qaranlıqdır bana dünya.
Bütün dünyavü-mafiha[3].
Diyorlar cümləsi guya:
Çəkil bir yanə sakitləş!
Daralı qəlb vasekən[4].
Qaraldı şəms lamekən[5],
Eşitmir guş samekən[6]:
Çəkil bir yanə sakitləş!
Təhəmmül, səbr mümkünmü?!
Həyatə cəbr mümkünmü?!
Zəvali-qəhr mümkünmü?!
Çəkil bir yanə sakitləş!
Çıxıb əldən cilov gəlməz.
Mənə yaru ədu[7] gəlməz.
Bu dərdə çarəcu gəlməz.
Çəkil bir yanə sakitləş!
Dolu heyrətlə hər yanım,
Toxunmuş daşa peykanım.
Ədu insarə ixvanım[8].
Çəkil bir yanə sakitləş!
Nə vəhşidir bəni adəm!
Mücəssəm zülmdür aləm!
Diyorlar cümləsi yekdəm:
Çəkil bir yanə sakitləş!
Çəkildim, ey hərifan, bən
Bu meydani şücaətdən!
Bütün dünya bənə derkən:
«Çəkil bir yanə sakitləş!»