Sufiyəm xəlq içində, təsbih əlümdən getməz

Sufiyəm xəlq içində, təsbih əlümdən getməz Müəllif: Yunus Əmrə

Mənbə: Yunus Əmrə (2004). Əsərləri (az). "Öndər". ISBN 9952-416-00-7. 2017-05-25 tarixində arxivləşdirilib. 2017-05-25 tarixində istifadə olunub.

Sufiyəm xəlq içində, təsbih əlümdən getməz,
Dilüm me’rifət söylər, könlüm hiç qəbul etməz.

Boynumda icazətüm, riya ilə taətüm,
Əndişem ayruq yerdə, gözüm yolu gözetmez.

Söylərəm mə’rifeti, saluslanuram qatı,
Miskinligə dönmegə könlümdən kibr getməz.

Xoş dərvişəm, sebrüm yoq, dilümdə inkarum çoq,
Qulağumdan girəni hərgiz içüm eşitməz.

Alem çıraqdur, sədr könlüm bum gözedür,
Nedoyüm, Heqq qorqusı hərgiz içümdən bitməz.

Görənlər əlüm öpər, tacü xirqəyə baqar,
Şöyle sanurlar bəni, zərrəcə günah etməz.

Taşumda ibadətüm, söhbətüm, xoş taətüm,
İç bazarda gəlicək bin yıllıq əyyar etməz.

Görənlər sufi samır, səlam verür, utanur,
Anca iş qoyar idüm, əl iriibən güc yetməz.

Taşum dərviş, içüm boş, dilüm datlu, sözüm xoş,
tlla etdügüm İşi dinin dəgşürən etməz.

Yunus, eksiklıgüni Allahutıa ərz eylə,
Anun kərəmi çoqdur, sən etdügin ol etməz.