Qəzəl (Zakir)

Qəzəl Müəllif: Mir Möhsün Nəvvab Tərcüməçilər: Nəsrəddin Qarayev, Əkrəm Bağırov

Mənbə: Nəvvab, Mir Möhsün. Təzkireyi-Nəvvab (PDF). Bakı: Elm. 2018.

Yox məndə bəs ki, tabü təvan hicr dağına,

Çarə odur, yıxam özümü xüm əyağına.

Sərməst, kafirəm, çıxa meyxanədən əgər,

Zöhd əhlinin dəyə meyi-gülgün dodağına.

Yüz fərqi var badə ilən abi-kövsərin,

Su içsin, ol kəsin dəyə bu söz damağına.

Hər kim dilərsə rahəti-dünyavü axirət,

Yıxsın özünü piri-muğanın bucağına.

Pürpiç zülfü qaməti-sərv üzrə, guyiya,

Mari-siyahlərdi çıxıb gül budağına.

Kəs şəm’ başını, uzadır dil üzarına,

Zahirdə baxsa hiylə ilə ağlamağına.

Xari-müj əmdən etməsə əndişə, Zakira,

Ol sərvqəd basanda qədəm göz bulağına.