Çəkəndə zülfünü, ətrafə, mahitab çıxar
Çəkəndə zülfünü, ətrafə, mahitab çıxar Müəllif: Məhəmməd Xəlifə Aciz |
Mənbə: Tərtib edəni: Zaman Əsgərli (2005). XIX əsr Azərbaycan şeiri antologiyası (az). Milli Kitabxana. "Şərq-Qərb". Orijinal mənbədən 2016-03-05 tarixində arxivləşdirilib. Yoxlanılıb 2016-08-13. |
Çəkəndə zülfünü, ətrafə, mahitab çıxar,
Qürub göydən edər, yerdən afitab çıxar.
Bu bəzmə qoysa qədəm afitabi-aləmtab,
Edər bu bəzmi münəvvər ki, biniqab çıxar.
Gələndə naz ilən ol sərvnazü bəndənəvaz,
Bir əldə zülf bir əldə şərabi-nab çıxar.
Əgər cəmalını bir ləhzə görməsə, dindən –
Təmami-zahidü abidlə, şeyxü şab çıxar.
Tökübdü zülfünü çin-çin o mah rüxsarə,
Misali-türreyi-şəbrəng bir üqab çıxar.
O məst gözlərinə, dilbəra, fəda Aciz –
Ki, məst xaneyi-xəmmardan xərab çıxar.