Öyün, millət!

Öyün, millət! (1918) Müəllif: Salman Mümtaz

Mənbə: Tahirzadə Ə. Salman Mümtaz (Tərcümeyi-hal oçerki). — Bakı: Kür, 2002. — s. 6.

O gün millət ki əltafı^[1] olub şövkətli sultanın,
Hilalın haləsi qılsın əhatə türk övtanın^[2].

Təfaxür eylə, ey millət, muradın hasil olmuşdur,
Daha əflakə yüksəlməz əninü ahü əfğanın.

Ziyasız rus zülmündən o yüksək ruhun ölmüşdü,
Dökürdü şişəyə hər dəm şərabi-nab tək qanın.

Qızılgül tək açıl, gül, gör ki, türkün şanlı ordusu
Rivaqi-ərşə nəsb etmiş^[3] böyük Osmanlı ünvanın.

Səmaya doğru toğrul tək sən, ey türk oğlu, uç, yüksəl
Ki, sənsən şanlı övladı şərəfli əski Turanın.

Bulud altında qalmışdı əgərçi kövkəbi-bəxtin^[4],
Gör imdi nəcmi-zahir tək hilalın, nəcmi-tabanın^[5].

Gərək taği-müqərnəsdən asılsın türkün tuğrası^[6],
Mələklər zibi-duş etsin livasın Ali-Osmanın^[7].

Bütün, Mümtaz, ellərdən olar türk milləri mümtaz^[8],
Sürər bundan sora türklük çərəfli-çanlı dövranın.

Şərhlər

1. Lütfləri.
2. Vətənlərini.
3. Göyün tavanına sancmış.
4. Bəxtinin ulduzu.
5. Ayını, parlaq ulduzunu (Osmanlı bayrağındakı ay-uldu nəzəedə tutulur).
6. Göy qübbəsinin tağından.
7. Mələklər Osmanlı bayrağını çiyin bəzəyi etsin.
8. Seçilmiş, üstün.