Əgərçi xoşdu mənə ətri, həm səfası gülün

Əgərçi xoşdu mənə ətri, həm səfası gülün Müəllif: Xurşidbanu Natəvan

Mənbə: Anar. Min beş yüz ilin oğuz şeri. Antologiya, I kitab (az.). Bakı: "Azərbaycan". 1999. 2017-07-08 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2017-07-08.

Əgerçi xoşdu məne etri, hem səfası gülün,
Cəfası çoxdu, nə hasil ki, yox vəfası gülün.

Cəfayi-xan görüb köçdü bağdən bülbül,
Gören kim oldu bir gülşəndə aşinası gülün?

Xezane meyl eledi, almadı vefa nəzəre,
Yetişdi bülbüle çox-çox qemü cefası gülün.

Töker sirişk evezinde gözüm üze al qan,
Olubdu çünkü könül zarü mübtelası gülün.

Yazılsa nöqtebenöqte, deyilse hərfbeherf,
Qurtarmaz heşre qədər halü macerası gülün.

Üzari-aline baxdıqca qan olur diller,
tiaVıij hədden aşır möhnetü belası gülün.

Xeta yoluna düşüb bülbüle cəfa qıldı,
Xetaya saldı özün.aqibət xətası gülün.

Cahanda zene qəder olmaz, ey könül, xendan
Ki, xuni-bülbül eger olmasa ğezası gülün.

Tutardı xuni-cigerden olaydı ger sirab
Güneş tek her terefi, Natevan, ziyası-gülün.