Ən nəşəli, ən işvəli, ən şivəli, ən şən

Vikimənbə saytından
Ən nəşəli, ən işvəli, ən şivəli, ən şən
Müəllif: Məhməd Raseh Öztürkmən
Mənbə: Anar (1999). Min beş yüz ilin oğuz şeri. Antologiya, I kitab. (az). Bakı: "Azərbaycan". 2017-07-08 tarixində arxivləşdirilib. 2017-07-08 tarixində istifadə olunub.

Ən nəşəli, ən işvəli, ən şivəli, ən şən
Sənsən bu gün ey sevdiciyim, ey gözəlim, sən!

Hüsnündə olan cazibəni hər kimə sorsan,
Söylər: Onu üqbaya qədər kəşf edəməzsən.

Rahatsa, təhəmmülsə, təsəbbürsə, sükunsa,
Qəsb etdi o cadu nagəhan hamsmı məndən.

Bir kimsəni haqq eyləməsin eşqə giriftar
Eşqin nə bəla olduğunu, mən bilirəm, mən.

Eşqin bütün aləminə qatlanmaq üçün mən
Şərt eyləmişəm sanki bu dünyaya gələrkən.