Bəlayi-eşqdən dönməz mənim piranəsər könlüm

Bəlayi-eşqdən dönməz mənim piranəsər könlüm Müəllif: Molla Qədir Naci

Mənbə: Tərtib edəni: Zaman Əsgərli (2005). XIX əsr Azərbaycan şeiri antologiyası (az). Milli Kitabxana. "Şərq-Qərb". Orijinal mənbədən 2016-03-05 tarixində arxivləşdirilib. Yoxlanılıb 2016-08-13.

Bəlayi-eşqdən dönməz mənim piranəsər könlüm,
Əcəb biəqldir kim, hiç bilməz xeyrü şər könlüm.

İçib mey şövq camından, olubdur məsti-laəyqil –
Ki, gər aləm sərasər olsa qəm, tutmaz xəbər könlüm...

Sanır peykani-qəmzən müttəsil könlümdə sakindir,
O məcruhun həsəddən dəmbədəm qanın içər könlüm.

Əgər daş olsa dözməz xublər zülminə, heyranəm
Nə eylər kim, dözər ol zülmə bu xunincigər könlüm.

Gözəllər ruyi-zibasın görüb məsrur olan gözdür,
Düşüb şövq atəşi içrə əbəs zəhmət çəkər könlüm.

Mənə yüz versə gər dünyavü mafiha, yüzüm gülməz –
Ki, daği-hicrdən xali deyil şamü səhər könlüm.

Yetən məhruyə can versəm, mənə eyb etmə, ey Naci,
Ki, öz canü tənimdən əhli-hüsnü çox sevər könlüm.