Әtәş fekәnde bәr çәmәn aho fәğane-ma
Çon suxt bağban beçәmәn aşeyane-ma.
Tarac kәrd zağe-siyәh busetane-ma,
Bәrçide şod ze bade-xәzan qolsetane-ma.
Zağe-siyәh ço kәrd neşimәn beşaxe-qol,
Xamuş gәşt bolbole-xoşnәğmexane-ma.
Ğeyr әz rәğib bәr dәre-to dadxah nist,
Key miresәd beguşe-to raze-nehane ma.
Sәhlәst gәr hezar cәfa bәr Sәfa resәd,
Ğeyr әz bәla nәdide tәne-natәvane-ma.
|
Bizim ah-әfğanımız çәmәnә od vurubdur,
Ey bağban, çәmәndә bizim aşiyanımız da yandı.
Qara qarğa bizim gülüstanı qarәt elәdi,
Gülüstanımız xәzan yelindәn büzüşdü.
Qara qarğa gül budağında yuva saldığından
Bizim xoş nәğmәli bülbülümüz susdu.
Sәnin qapında rәqibdәn başqa dadına yetәn yoxdur,
Bizim gizli sirrimiz sәnin qulağına nә vaxt çatar?!
Sәfaya yüz cәfa yetsә dә, yüngüldür (eybi yoxdur),
Bizim zәif bәdәnimiz bәladan başqa heç nә görmәyib.
|
