Cün eşitdim, ey əzizim, sahibazar-olmusan

Cün eşitdim, ey əzizim, sahibazar-olmusan Müəllif: Mücrüm Kərim

Mənbə: XIX əsr Azərbaycan şeiri antologiyası, Bakı, "Şərq-Qərb", 2005.

Cün eşitdim, ey əzizim, sahibazar-olmusan,
Gərdişi-dövran ilə dərdə giriftar olmusan.

İncinib nazik bədən ol bəstər icrə gah-gah,
Söylənən sözlərdən, aya, xeyli bimar olmusan?

Hadisati-ixtilafi-dövrdən zəhmət cəkib,
Möhnəti-amacgahi-cərxi-qəddar olmusan.

Paybənd etmiş səni ol həbsgahi-xanədə,
Necə gündür ol səbəbdən tərki-bazar olmusan.

Dərdi-sər vermiş sənə asibi-dövri-qəza,
Gül kimi rəngin solub, aludeyi-xar olmusan.

Mümkün olseydi olurdum xidmətində mustədam,
Yüzümə calma gunahım, etmə, bizar olmusan.

Bilməzəm cərxi-fələk qılmış səni aşuftəhal,
Yoxsa bicarə Kərim tək sinəəfkar olmusan?!