Can bir ulu kimsədür, bədən anun alətidür

Can bir ulu kimsədür, bədən anun alətidür Müəllif: Yunus Əmrə

Mənbə: Yunus Əmrə, Əsərləri. Bakı: Öndər, 2004. (Tərtib edəni: Cəlal Bəydilli (Məmmədov))

 
Can bir ulu kimsədür, bədən anun alətidür,
Hər nə loqma yer isən, bədənin qüwətidür.

Ne dənlü yer isən çoq, ol dənlü yürisən toq,
Cana hiç assı yoq, həp surət məsləhətidür.

Bu can neməti qanı, gəlün bulalum anı,
Asayiş qılan canı övliya söhbətidür.

Söhbet cam səmirdür, hem aşiqün ömridür,
Həqq Çələbün əmrilə ərənün himmətidür..

Ərənün yüzi sulı, himmeti ərşdən ulı,
Kimi görsən bu xulı, eren inayetidür.

tnayetdür anun işi, anlamaz degmə bir kişi,
Bİlgil ki, bu Hüma quşı aşiqlərim dövlətidür.

Bu Yunusun yanar içi, qamudan könlidür kiçi,
Suya sayılmamaq suçı həb ərənün himmətidür.