Düşmüşəm seyd kimi damdə səyyad əlinə

Düşmüşəm seyd kimi damdə səyyad əlinə Müəllif: Hacı ağa Fəqir Ordubadi

Mənbə: Tərtib edəni: Zaman Əsgərli. "XIX əsr Azərbaycan şeiri antologiyası" (PDF). Milli Kitabxana (az.). "Şərq-Qərb". 2005. 2016-03-05 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2016-08-13.

Düşmüşəm seyd kimi damdə səyyad əlinə,
Bivəfa, qaniçici kafirü cəllad əünə.

Qanımı tökmək üçün əbruyi-xunrizi müdam,
Gör nə xişm ilə alıb xəncəri-fülad əlinə.

Nə səbəbdən bu qədər didələrin qəsdim edər?
Məni məqtul eləməkdən gəlü bir zad əlinə!?

Qoyma zülfi-siyəhin səfheyi-rüxsarə düşə,
Vermə, ey şux, behişti belə Şəddad əlinə.

Dövri-çeşmindəki xalin bəməsəl xatəmdür,
Yetişib hiylə ilə divi-pərizad əlinə.

Qılsın əmani-nəzər mürşidi-ustadi-əzim,
Hacı Mirzayi-Rəhim yetsə bu əfrad əlinə.

Duta gər nəzmi-kəlamında Fəqirin bir eyb,
Əfv qılsın onu kim, düşmüyüb ustad əlinə.