Düşmüşəm seyd kimi damdə səyyad əlinə
Naviqasiyaya keçin
Axtarışa keçin
| Düşmüşəm seyd kimi damdə səyyad əlinə Müəllif: Hacı ağa Fəqir Ordubadi |
| Mənbə: Tərtib edəni: Zaman Əsgərli (2005). XIX əsr Azərbaycan şeiri antologiyası (az). Milli Kitabxana. "Şərq-Qərb". Orijinal mənbədən 2016-03-05 tarixində arxivləşdirilib. Yoxlanılıb 2016-08-13. |
Düşmüşəm seyd kimi damdə səyyad əlinə,
Bivəfa, qaniçici kafirü cəllad əünə.
Qanımı tökmək üçün əbruyi-xunrizi müdam,
Gör nə xişm ilə alıb xəncəri-fülad əlinə.
Nə səbəbdən bu qədər didələrin qəsdim edər?
Məni məqtul eləməkdən gəlü bir zad əlinə!?
Qoyma zülfi-siyəhin səfheyi-rüxsarə düşə,
Vermə, ey şux, behişti belə Şəddad əlinə.
Dövri-çeşmindəki xalin bəməsəl xatəmdür,
Yetişib hiylə ilə divi-pərizad əlinə.
Qılsın əmani-nəzər mürşidi-ustadi-əzim,
Hacı Mirzayi-Rəhim yetsə bu əfrad əlinə.
Duta gər nəzmi-kəlamında Fəqirin bir eyb,
Əfv qılsın onu kim, düşmüyüb ustad əlinə.