Etmədə seyli-fəna ömür diyarını xərab

Etmədə seyli-fəna ömür diyarını xərab Müəllif: Nizami Gəncəvi

Etmədə seyli-fəna ömür diyarını xərab
“Huzə menə əleyş nəsiba men əl-ömr nəsab”.
«خُذ مِنَ العيش نَصِيبا مِن العُمر نِصاب»

Fəthi-Babi-hərəm, eyş ze meyxane tələb,
“Rəhmüllah lemən ğəlməni fəth-əlbab”
 فتح باب حرم عیش ز میخانه طلب
رَحِمَ اللهَ لِمَن عَلّمِنَي فتح الباب

Eyş et, ey aşiqi-şeyda ki, bəharilə yenə,
زَينَ الرّوضه كالجنّه بِالوَردِ وَ طابَ

Könlünü bənciliyin, bir butə ver kim, deyələr,
يَسّرالله لِمن اَعشّقه حُسن ماب

Sərvinazi ki, ze rüxsareye-to ruz şəvəd.
سرو نازی که زرخاره تو روز شود
لَوتَجَلِي لَكَ فِي الَظُلمَه مِن غير حِجاب

Əz ğəməş ançe becani-mən delsuxte əst,
لَو وَضعَنا اَثَراَ مِنه علي الصَخر لذاب

Mənə səndən qəmü əndühü bəla oldu nəsib,
قسمتي منِك بَلاءُ و عِنَاءُ و غَنَاه و عَذَاب

Möhnəti-hicrə Nizami necə bir eyliyə səbr,
سَادَتي، اِخترقَ القَلب بشوق الاصحاب

 گنج سودای تو در کنج دلم منعکس است
مَسكَن الكنز و ماواه خراب وَ يَباب