Füzuli (Tofiq Fikrət)

Füzuli (Tofiq Fikrət) Müəllif: Tofiq Fikrət

Mənbə: Anar. Min beş yüz ilin oğuz şeri. Antologiya, I kitab (az.). Bakı: "Azərbaycan". 1999. 2017-07-08 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2017-07-08.

Gözündə şüqlənüma mehri atəşin
İraq baxış İannda hüveyda həzin
bir istiqrak dəhayi nasiyəyi safı mərkəzi
işraq soluq dodaqlan pürlerzişi sümdi fıraq...
Əsərlərində bu sevdalı çöhrədir zahir
Bu çöhrə məncə Füzuliyə pək münasibdir.
Bu çöhrə çöhreyi qəm, çöhreyi raəhebbətdir
məhəbbətin ona təsiri pür qərabetdir
Sevər və sevdiyi həp dərd, həp müsibətdir
səfası, nəşəsi yoxdur, bütün kədurətdir
Fəzayi ruhuna bir əbru girye taridir!
gülümsüyorsa emin ol ki iztiraridir!
Zaman zaman qapılır qəmli bir təsəllayə
dalıb gedər nəzəri-qəlbi deyl”i sevdayə
Tökərsə xakinə bir sərvi-nazənin sayə
Olur bu ruhu üçün bir nəşadı biqayə
Bütün əməlləri könlündən eylemiş ibad
“Nə versələr ana şakir, nə qılsalar ana şad”
Lisani-həsrəti lakin şikayətəfşandır.
Düşüncə firqətə aləm gözündə zindandır
Cahana gəldiyinə anbaan peşimandır.
Rəfiqeyi-səfəri bir pəriyə giryandır
onun peşində gəzer daima xərabələri
Onun gözüylə həp ağlar görür səhabələri
Üzündə indi baxarsan, ümidler görünür.
Nədir ümidi? O bundan da bixəbər görünür
Həyata qarşı nigahında bir kədər görünür...
Həyatı eşqini təmdid üçün sever, görünür...
Nə varsa eşqi üçündür, onunladır bidar
birər lətifesidir eşqinin xəzanla bahar.
Əsiri olduğu hüsnü xəyalı pərverdə
Çəkər mahasinə peşində bir dönük pərdə
bütün bədayiyi xilqət görürsə bir yerdə
dönər, qalar yenə çeşmi o hüsnü əsmərdə...
O hüsni-əsmərə məftunluğu əzəldəndir.
omm qəmiylə Füzuli həyata düşməndir.