Gözəl yay

Gözəl yay Müəllif: Abbasqulu ağa Bakıxanov

Dodaqlarında yarın incə bir təbəssüm var naappim,
Təmiz səmadə günəş sanki, şövqilə oynar.
İşıq saçar necə o dağlara məhəbbətlə,
Təbiət hüsnünə tacdır, tamam zinətlə.
Bizə yaxın yaşayır bir gözəl nigar həm də,
Tapılmaz heç ona bir tay cəmi-aləmdə.
Gecə aşıb hasarı, asta dövrəmə baxıram,
Qızıl gülü qoparıb, şümşad üstünə taxıram.
O nazənin səhər erkən duran zaman yuxudan,
Bu gülləri görüb olsun, bu möcüzə heyran.
Əzəl görəndə bu halı təəccüb eylədi yar,
Düşündü bəh, nə əcayib-ğərayib işlər var?!
Qızıl gülü yetirərmi cahanda heç şümşad?!
Və sonra duydu bağa girmiş olmalı bir yad.
Kim isə əylənərək şuxluq eyləyir bu təhər,
O bir də heyrətilə salmadı bu halə nəzər.
Axı o nazlı cavan bilmədi ki, bu mən idim,
Qoca yaşımda demə mən özümlə əyləndim.