Getdi şan-şöhrətim, daha nə deyim
Getdi şan-şöhrətim, daha nə deyim (1944) Müəllif: Aşıq Heydər |
1944-cü ilin noyabr ayında Axırkələk, Axısqa və Əsmincə türklərinin orta Asya və Qazaxıstana sürgün dövrlərindən bəhs edir. Mənbə: "Aşıq Heydər" (Əsərləri, dastan-rəvayətlər, xatirələr), Bakı: ABX NPM, 2014. 472 səh. (tərtibçilər: Tacir Səmimi, Xurşud Məmmədli, Əbülfət Heydər) |
Nəyinə güvənim mən bu dünyanın,
Getdi san - söhrətim, daha nə deyim!?
Sındı qol - qanadım, qaldı göz dağım,
Getdi şan şöhrətim, daha nə deyim!?
Şanlı torpaqlardan üzdüm əlimi,
Dərdü - kədər yağır etdi dilimi .
Hicran qəmi viran qoydu könlümü,
Getdi şan - şöhrətim, daha nə deyim!?
Dağıldı Axısqa, yandı Əsmincə,
Kor olaydım bu dövranı görüncə.
Bu müsibət yaddan çıxmaz ölüncə,
Getdi şan - şöhrətim, daha nə deyim!?
De, bu nə fərmandı, bu nə əmirdi,
Ya Rəbbim! canımız daşdı, dəmirdi.
Gəlmələr yurdumu yıxdı, yemirdi,
Getdi şan - şöhrətim, daha nə deyim!?
Tutur tənələrə gədələr məni,
Sibirə sürgünnən hədələr məni,
Nə olsun tanıyır dədələr məni,
Getdi şan - şöhrətim, daha nə deyim!?
Bu yollar uzanır Qazaxıstana,
Az qalır cismim də od tutub yana.
Xar ol belə dövran, yan ay zamana,
Getdi şan - şöhrətim, daha nə deyim!?
Köç karvanı Ağbabadan yan gedir,
Yaralarım göz- göz olub, qan gedir.
Aşıq Heydər, sənnən şöhrət - şan gedir,
Getdi şan - şöhrətim, daha nə deyim!?