Kim ki, zülf içrə o mahın üzünü yad eyler

Kim ki, zülf içrə o mahın üzünü yad eyler Müəllif: Məhəmmədağa Cürmi

Mənbə: Tərtib edəni: Zaman Əsgərli. "XIX əsr Azərbaycan şeiri antologiyası" (PDF). Milli Kitabxana (az.). "Şərq-Qərb". 2005. 2016-03-05 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2016-08-13.

Kim ki, zülf içrə o mahın üzünü yad eyler,
Gecə-gündüz dilini qeyddən azad eylər,

Yetər eşqində görüb halımı güldukcə rəqib,
Ağlayıb bu dili-biçarə özün şad eylər.

Mövsimi-güldü, gül üzlüm, güzər et bir çəmənə,
Arizu-qamətini sərv ilə şümşad eylər.

Naz ilə qanımı ol çeşmi-siyahın tökdü,
Demədim kimsəyə can qəsdi bu cəllad eylər.

Cürmiya, mərdümi-çeşmim axıdıb seyli-sirişk,
Xaneyi-səbrimi bu seyl ilə bərbad eylər.