Məni eşq əhlinin divanına divanə yazmışlar

Məni eşq əhlinin divanına divanə yazmışlar Müəllif: Məşədi Əyyub Baki

Mənbə: XIX əsr Azərbaycan şeiri antologiyası, Bakı, "Şərq-Qərb", 2005.

Məni eşq əhlinin divanına divanə yazmışlar,

Könül mülkün, əziziın, dərdi-eşqə xanə yazmışlar.

Könül xaki-bəladan, abi-qəmdən çün xəmir oldu,

Bu viran olmuşu ol vəqtdən viranə yazmışlar.

Qədim nun, taleim dun, həm sirişkim xun, özüm məhzun

Görən dibaçeyi-ömrümdə, aya ta nə yazmışlar?

Müsəlmanam, məni bidin edən bır türfə tərsadır,

Çıxardın adəmi yoldan, bəli, bir danə yazmışlar.

Dağılmış mubəmu, hər riştəsi bir nalə saz eylər,

Əzəl gündən könlümü pürpiçi-tarə şanə yazmışlar.

Üzündə ayeyi-mövtü həyatı görməyib guya?

Qədər katibləri ol ayəni Quranə yazmışlar.

Yanar, cana, vücudum, dudi əsla aşikar olmaz,

Deyən şəmi-bəlaya Bakinin pərvanə yazmışlar.