Noldı sana gər yol ola divanə könüldən

Noldı sana gər yol ola divanə könüldən Müəllif: Qazi Bürhanəddin

Noldı sana gər yol ola divanə könüldən,
Yol olmış ola dünyada bir cana könüldən.

Bin qanmış ola yürəgümün qanına ləlün,
Bir dəm nola gər can ləbünə qana könüldən.

Təşbih qaçan qıla bilə məşaləyi çərx
Bu şəmə ki, şol günəş içün yana könüldən.

Gözüm ki, dökər ləli-ləbünçün nə əcəbdür,
Gör nə dökilür dişünə dürdanə könüldən.

Adəm gözi mərdanə baxar dilbərə, zira
Yol var ki, xəbər irişə insana könüldən.

Bən can ilə əqlü dilü tən oynayum ana,
Ki yar bən idügümə inana könüldən.

Kəndüni fəna dənizinə qərq edü qurtıl,
Meylün var isə, şərbəti-heyvana könüldən.

Gər dilər isən, Misrə əziz olasın, ey yar,
Gəl ki, salalum Yusifi zindana könüldən.

Gər əbri-bihari gibi giryan olur isən,
İrməgə yararsın güli-xəndana könüldən.

Kəbə sana qarşu gətüri verə səfayı
Sımarlar isən özüni qurbana könüldən.

Gözdə yeri var kim ki, gözi qanını yığmaz,
Mərdümlik edüp axıda mərdanə könüldən.