Olmuş məqami zülfi-pərişanı könlümün
Olmuş məqami zülfi-pərişanı könlümün Müəllif: Abdulla bəy Asi |
Mənbə: Tərtib edəni: Zaman Əsgərli (2005). XIX əsr Azərbaycan şeiri antologiyası (az). Milli Kitabxana. "Şərq-Qərb". Orijinal mənbədən 2016-03-05 tarixində arxivləşdirilib. Yoxlanılıb 2016-08-13. |
Olmuş məqami zülfi-pərişanı könlümün,
Bir dəm kəsilməz ah ilə əfğanı könlümün.
Rəhm eylə, səxt dəymə, səba, tari-muyinə,
Ol picu tabə tabı gorum hanı könlümün.
Motad olub qara gunə zülfündə xoş kecər,
Min zulm yetsə, şami-qəribanı könlümün.
Zunnar zulfunə uyuban küfrə uğradı,
Salim qalır nə nov bəs imanı könlümün.
Kuyində, Asiya. bu qədər nalə eylərəm,
Təsir edərmi ol məhə əfganı könlümün?