Məzmuna keç

Qəzəl (1, Zakir)

Vikimənbə saytından
Qəzəl 1
Müəllif: Mir Möhsün Nəvvab
Tərcüməçilər: Nəsrəddin Qarayev, Əkrəm Bağırov
Mənbə: Nəvvab, Mir Möhsün. Təzkireyi-Nəvvab (PDF). Bakı: Elm. 2018.


Bayram günüdür, zövqü səfa xanələr içrə,

Cananım oturmuş neçə cananələr içrə.


Bir hiylə ilə gizlənərəm zülf arasında,

Pünhan gedə bilsəydim əgər şanələr içrə.


Könlüm quşu pərvaz edər kuyi-nigarə,

Zahir ki, onun qisməti var danələr içrə.


Dil mülkünə göndər həşəmi-dərdü fəraqi,

Şənlik düşə ta bəlkə bu viranələr içrə.


Hicran qəminin badeyi-gülgündür əlacı,

Vazeh danışırlar bunu meyxanələr içrə.


Əzbəs ki, mənə şəfqəti var piri-müğanın,

Camım doludur gör neçə peymanələr içrə.


Ha böylə məni əql xərab eylədi, yoxsa,

Bir adəm idim əvvəli divanələr içrə.


Haşa, çəkib əl həmdəmi-dirinələrimdən,

Bir də dolanam aqilü fərzanələr içrə.


Kəm tutma rəhi-eşqdə bu Zakiri kim, var,

Yanmaqda onun şöhrəti pərvanələr içrə.