Qamǝtindǝn münfǝildir sayeyi-sǝrvi bülǝnd

Qamǝtindǝn münfǝildir sayeyi-sǝrvi bülǝnd Müəllif: Şah İsmayıl Xətai

Qamǝtindǝn münfǝildir sayeyi-sǝrvi bülǝnd,
Hǝsrǝtindǝn ǝr-ǝri-şümşad olubdur dǝrdmǝnd.

Arizin bağında zülfin tarinǝ bǝnd eylǝ, gǝl,
İstǝr isǝn naleyi-bülbüldǝn olmaq bǝhrǝmǝnd.

Sǝrbǝsǝr bir tareyi-muyin bǝhasidir sǝnin,
Mülki-Tǝbrizü Ciğatayü Xorasanü Xocǝnd.

Ta ki, gǝldi ey sǝnǝm eşqin xǝyalı başıma,
Dünyǝvü üqba qǝmindǝn keçdimü oldum lǝvǝnd.

Canımı eşqinǝ tǝslim eylǝdim ixlasilǝ,
Ol pǝri-peykǝr mǝni, yarǝb nǝdǝn qılmaz pǝsǝnd?

Dǝr biyabani-tǝhǝyyür qalmışam bixurdu xab,
Valehü sǝrkǝştǝvü heyranu zaru müstǝmǝnd.

Bu Xǝtai lǝblǝrin eşqindǝ gǝr ah eylǝyǝ,
Ahinin suzindǝn olur xak ol kuhi-Sǝhǝnd.