Qara gözlü, qara oldu günüm zülfün kimi qarə

Vikimənbə saytından
Qara gözlü, qara oldu günüm zülfün kimi qarə
Müəllif: Abdulla bəy Asi
Mənbə: Tərtib edəni: Zaman Əsgərli (2005). XIX əsr Azərbaycan şeiri antologiyası (az). Milli Kitabxana. "Şərq-Qərb". Orijinal mənbədən 2016-03-05 tarixində arxivləşdirilib. Yoxlanılıb 2016-08-13.

Qara gözlü, qara oldu günüm zülfün kimi qarə,
Pərişan halım ondandı, bulunmaz dərdimə carə.

Alıb zülfi-musəlsəl dövri-mahi-arizin yeksər,
Hərəm rahın və ya məsdud edib ərab zəvvarə.

Əcəb olmaz əgər lal olsa tuti qoncə tək qəmdən,
Acan dəm ləli-şəkkərbarını hər ləhzə guftarə.

Könül lafi-ənəlhəq eşqi-ruyində urar daim,
Nola Mənsur tək cəksə qara zulfun anı darə.

Könül mayildi nuş etsin ləbi-ləlin şərabından.
Sədai-hicr rəf olsun ki, düşmüş rənci-xummarə.

Töküb zəbri-həlahil kami-canə əfiyi-zülfün,
Nola tiryaki-ləlin eyləyə bu dərdə bir carə.

Yetib həddi-nisabə hüsni-ruyin, mustəhəqqindir,
Zəkati-hüsnünü, ey şux, lutf et Asiyi-zarə.