Söylə görüm, olum dilin qurbanı

Söylə görüm, olum dilin qurbanı Müəllif: Əndəlib Qaracadaği

Mənbə: Tərtib edəni: Zaman Əsgərli (2005). XIX əsr Azərbaycan şeiri antologiyası (az). Milli Kitabxana. "Şərq-Qərb". Orijinal mənbədən 2016-03-05 tarixində arxivləşdirilib. Yoxlanılıb 2016-08-13.

Söylə görüm, olum dilin qurbanı,
Nədən vəfa eyləmədin iqrarə?!
Vaxt ikən aşiqə etmədin xəbər,
Bəlkə eyləyəydi dərdə bir çarə.
Əzizim, dərdə çarə,
Durmuşam dərdə çarə,
Dil bilən təbib gərək
Eyləyə dərdə çarə.
Çarəsiz xəstələrə
Bulunur dərdə çarə.

Qorxuram əğyarə olasan həmdəm,
Qədrini bilməyə dilbilməz adəm.
Aşiq gərək ləhzə-ləhzə, dəmadəm
Can qurban eyləyə sən tək nigarə.
Əzizim, nigarə bax,
Nəqşə bax, nigarə bax.
Qanımı güllər alır,
Etdiyi nigarə bax.
Həsrət qalan gözlərim,
Doyunca nigarə bax!

Sən tərk eyləyəli əhdü ilqari,
Qalmayıb könlümün səbrü qərari.
Sənin kimi alagözlü nigari,
Tanrı nəsib eyləməsin əğyarə.
Əzizim əğyarilən,
Bayqular əğyarilən,
Görüm başa getməsin,
Səninki əğyarilən,
Necə görsün gözlərim
Gəzəsən əğyarilən?

Necə rəva gördün, ey mələkzadə,
Döndün aşinadan, dil verdin yadə.
Dərdə tabım yoxdur bundan ziyadə,
Baş götürüb gedim hansı diyarə?
Əzizim bu diyarə,
Yol düşdü bu diyarə,
Gəlsə loğman sağalmaz,
Sinəmdəki bu yarə.
Yetəsən məzarimə,
Deyəsən budu yarə!

Vəsfində çoxların açılıb dili,
Əndəliblər sevər sən qızılgüli,
Nədən tərk edərsən şeyda bülbüli?
Qızügül tək həmdəm olursan xarə.
Əzizim xarə bağlar,
Atlası xara bağlar,
Məgər bülbül ölübdür,
Gül meylin xarə bağlar?
Mən ölləm, yar ağlasın,
Özgələr xarab ağlar.