Saqiya, bir şur ilən gəl, şurləndir məclisi

Saqiya, bir şur ilən gəl, şurləndir məclisi Müəllif: Sədi Sani Qarabaği

Mənbə: XIX əsr Azərbaycan şeiri antologiyası, Bakı, "Şərq-Qərb", 2005.

Saqiya, bir şur ilən gəl, şurləndir məclisi,
Bu xumarı rəf edib məxmurləndir məclisi.

Abi-tiğin təşnəsidir Kərbəlayi-sinələr,
Qana çalxa aləmi, aşurləndir məclisi.

Can edir çoxdan təcəllayi-camalın arzu,
Məhv qjl Musayi-əqli, Turləndir məclisi.

Hər "ənəlhəq" naləsi bir tari-zülfündən gəlir,
Eylə bir dar aləmi, Mənsurləndir məclisi.

İxtilat et cami-Cəmdən, kaseyi-Kavusdan,
Xələti, xaqani göy, fəğfurləndir məclisi.

Gəl, gəl ey ruhi-mücəssəm, məclisə bir ruh ver,
Zülməti rəf et aradan, nurləndir məclisi.

Gəh ləbinlə qıl xitabı, gah gözünlə qıl itab,
Gəh şəfa bəxş eylə, gəh rəncurləndir məclisi.

Qoy dağılsın zülfün üzrə, qoy yığılsın cəmini,
Marlandır sehr ilə, gəh murləndir məclisi.

Mütrüb, Allahı sevirsən, bir sürudi-eşq ilə,
Hər kəsə bir ruh nəfx et, surləndir məclisi.

Bülbüli-gülzari-Cəfərdir xülusi-sidqimiz,
Türfətül-eynilə bir teyfurləndir məclisi.

Saqi, ol meydən ki, ol mey kafərə olsun həram,
Hər kəsə bir kasə sun, kafurləndir məclisi.

Gəlməsə bu məclisə zahid, cəhənnəm, gəlməsin,
Sən qədəm bas, cənnət olsun, hurləndir məclisi.

Daş atar, məclis şikəst olmasın istər, Sədiya,
Zahidi-bədbin gözündən durləndir məclisi.