Saqiya, cam tut ol aşiqə kim, qayğuludur

Saqiya, cam tut ol aşiqə kim, qayğuludur Müəllif: Məhəmməd Füzuli

Saqiya, cam tut ol aşiqə kim, qayğuludur,
Qayğu çəkmək nə üçün, cam ilə aləm doludur.

Təlx göftarsız olmaz ləbi-yar, ey aşiq,
Çox həvəs eyləmə ol şərbətə kim, ağuludur.

Qoyalım başı xümi-badə əyağinə müdam,
Tutmamaq olmaz onun hürmətini, bir uludur.

Bunca kim, kuh sifət başimə daşlar urulur,
Dideyi-bəxtim oyanmaz, nə ağır uyğuludur.

Dili-pürxunimə yağdırma bəla peykanın,
Həzər et şişəyə, nagah zərər eylər, doludur.

Könlümün zəxminə peykanın etdim mərhəm,
Gənci-qəmdir, nola gər böylə dəmir qapuludur.

Nərgisin fikri, Füzuli, gözü könlümdə gəzər,
Tutar ahu vətən ol yerdə ki, otlu, suludur.