Vaqifin müxəmməsi

Gəlməmiş Müəllif: Mir Möhsün Nəvvab Tərcüməçilər: Nəsrəddin Qarayev, Əkrəm Bağırov

Mənbə: Nəvvab, Mir Möhsün. Təzkireyi-Nəvvab (PDF). Bakı: Elm. 2018.

Ey mahi-şərq, mehri-vəfalər gətiribsən,

Çox lütfü kərəm, lütfü ətalər gətiribsən,

Xurşid kimi nurü ziyalər gətiribsən,

Bu şəhrə ki, təşrifı-bəqalər gətiribsən,

Sən xoş gəlibsən və səfalər gətiribsən.

Ey zati-şərifındə olan cilveyi-təhsin,

Hicran bizi etmişdi belə xəstəvü qəmgin,

Nə dərdinə həd var idi, nə cövrünə təxmin,

Biz müntəziri-rahin idik,

Xaki-qədəmində tutiyalər gətiribsən.

Ey sahibi-tə’zim, sərü can sənə peşkəş,

Dürdaneyi-çeşmi-gühərəfşan sənə peşkəş,

Bu təxtgəhi-sineyi-suzan sənə peşkəş,

Məcmueyi-mülki-dili-nalan sənə peşkəş,

Xoş mə’dələtü üqdəgüşalər gətiribsən.

Ey nüsxeyi-fərruxrəqəmi-münşiyi-qüdrət,

Əbruyi-lətifin xəti-mənşuri-səadət,

Sərlövhi-rüxin məsdəri-dib açeyi -fitrət,

Məzmuni-vücudin, bəli, imdadi inayət,

Müxlislərə ehsanü səxalər gətiribsən.

Ey cani-müəlla məhəlü sərvəri-Vaqif,

Fəğfurü Fəridunü Cəmü Qeysəri-Vaqif,

Əflaki-səadətdə səid əxtəri-Vaqif,

Didarına müştaq idi çeşmi-təri-Vaqif,

Əlminnətə lilləh ki, cilalər gətiribsən.