Ölüb əəə!

Ölüb əəə! Müəllif: Mirzə Ələkbər Sabir

Pa atonnan, nə ağır yatdı bu oğlan, ölüb əəə!
Nə də tərpənməyir üstündəki yorğan, ölüb əəə!

Bu qədər qışqırığa durdu qonum-qonşu tamam,
Dəbərişməz də, veribdir deyəsən can, ölüb əəə!

Demək olmaz dirilər tək yatıb, əlbət, duracaq,
Ölülər yatmağıdır, yox buna payan, ölüb əəə!

Çox soyuqdur çıxan ahəstəcə tək-tək nəfəsi,
Bədənində donuşub, laxtalanıb qan, ölüb əəə!

Cumuxub canına bitlər, birələr, hiss eləmir,
Çalsa əqrəb də, hənuz eyləməz aman, ölüb əəə!

Hansı doktora ərz etdim onun illətini,
Dedi: çək bundan əlin, boşla, bu çoxdan ölüb əəə!

Nə "masaj"la, nə "məsnui-tənəffüslə" bunun,
Və nə "dağ" ilə olur dərdinə dərman, ölüb əəə!

Bunu hətta düşünüb cümlə müsəlman uşağı,
Hər vilayətdə deyirlər: pa atonnan, ölüb əəə!

Məzəli lap budur ki, bir parə rus damaları,
Qoşulub bunlara derlər ki, müsəlman ölüb əəə!

Aman, ay Molla dayı, bir kitab açdır, fala bax,
Tapmasan çarəsini sən də de ordan: ölüb əəə!..

(İlk dəfə "Molla Nəsrəddin" jurnalında (8 iyul 1907, N25) imzasız çap olunub)