Əmərəm ləblərini ta nəfəsim var mənim

Əmərəm ləblərini ta nəfəsim var mənim Müəllif: Seyid Əzim Şirvani

Mənbə: Anar (1999). Min beş yüz ilin oğuz şeri. Antologiya, I kitab. (az). Bakı: "Azərbaycan". 2017-07-08 tarixində arxivləşdirilib. 2017-07-08 tarixində istifadə olunub.

Əmərəm ləblərini ta nəfəsim var mənim,
Tutiyəm şəkkərə, ey gül, həvəsim var mənim.

Gəldi qammı töküb yar qurtarsın qəmdən,
Şükr lillah ki, könül, dadrəsim var menim.

Bənd-bendim keselər eylemerem terki-fəğan,
Qoy nəva ney tək edim ta nəfəsim var mənim.

Mürği-baği-mələkutem qəfəsi-çərxe esir,
Bu əcəb teng olan gör qəfəsim var menim.

Bikəsəm alem əra, derdü qemindən özgə,
Nə həvadarü nə yaverü nə kəsim var mənim.

Etmişəm gerçi bu dəm aləmi-nasutü vətən,
Ey könül, böylə deyil, pişü pəsim var mənim.

Karivan getdi, könül, qafil edirsen nalə,
Dembədem naləvü bəngi-cərəsim var mənim.

Mövti-cismani ilə sanma mənim ölməyimi,
Seyyida, ölmərəm, aləmdə səsim var mənim.