Ax!..Necə kef çəkməli əyyam idi
| Ax!..Necə kef çəkməli əyyam idi Müəllif: Mirzə Ələkbər Sabir |
"Ax, necə kef çəkməli əyyam idi.
Ondaki övladi-vətən xam idi…"
Rüşvət alırdıq azı-az, çoxu-çox.
Puldu, qızıldı, ya da şey, fərqi yox.
Əmr eləyirdik cibi tox, qarnı tox.
İndi nədir? Qoyma-haray, qorxhaqorx,
Xalqa ağır gün, bizə bayram idi.
"Ax, necə kef çəkməli əyyam idi".
Gör necə bir döndü bu bəxtin üzü,
Əyrini düz, əyri yazırdıq düzü.
Ruzi axırdı gecəsi, gündüzü.
Əllini bir, ayrı yığırdıq yüzü.
Sandığa pullar necə dam-dam idi,
"Ax, necə kef çəkməli əyyam idi".
Hansı lağım qaldı ki, biz oymadıq?
Hansı soğan qaldı ki, biz soymadıq?
Çarşı, bazar, budka, dükan qoymadıq,
Aldıq, alınca usanıb doymadıq.
Süfrə dolu gündə nahar, şam idi,
"Ax, necə kef çəkməli əyyam idi".
Biz kişiyik, məclisimiz şəndi, bil!
Bizdə vəfa, bizdə səxa gendi, bil!
Vardı bir az qorxusu hərçəndi, bil,
Yeddi verən on verənə zam idi
"Ax, necə kef çəkməli əyyam idi".
Hazır olurdu nə müfəttiş desək.
Gözdən itirdi balaca kiş desək.
Tez düzəldirdi nə sayaq iş desək,
Yeddi desək, altı desək, beş desək.
Barmağımız arifə eyham idi.
“Ax, necə kef çəkməli əyyam idi".
Müştəri bol, işləri bol, alqı bol,
Ölkədə bunca yox idi kontrol.
Yaxşı girinc etdi bizi komsomol,
İndi, yedin, qusmağa tez hazır ol!
Bir soruşan yox, bu, nə əncam idi,
Hər şeyimiz, hər zadımız tam idi,
"Ax, necə kef çəkməli əyyam idi".
Mənbə
[redaktə]- Mirzə Ələkbər Sabir. Hоphоpnamə. İki cilddə. I cild. Bakı, “Şərq-Qərb”, 2004, 240 səh.