Səhifə:Aşıq Ələsgər. (toplayanı Hümbət Əlizadə). Bakı, “Azərnəşr”, 1934. 184 səh.pdf/5

«Dad sənin əlindan, a qanlı fələk,
Gönyl həsrət qaldı jara dəjməmiş...»
mətləbilə baslajan bir qosmasında:
Artıbdır isjanım cıqıbdır sandan,
Öldyrsən zanburu əl cəkməz sandan,
Hərçajidan, myxənnətdən, nadandan,
Nə söz qaldı sənətkara dəjməmiş!
dejə zamanından şikajətlənmişdir.

Aspq. Olasker elin icarisindon -cbqsa da, ez jaradp-
¢pleqenda bir qgolcomaq idiologqudur, O, bir coq lirik
scirlarinda bu tabagonin bodii zevqini oqsadbop kibi,
ajrp-airs jerlorda onlarbn soxavotindon, nagabatinden
bohs etmokla genis xalq kytlosi araspnda onlarp papul-
jarizo clomisdir. é

Oloskoram cam elorom doftori,
Mardlorin vosfidir dilim ozboari,
Naxcevan xanlarb, Sorur bojlar,

Sexada Somondo taj ola bilmaz.

va jaxud:
ljitlikdo Idar nur olonnurdur,
Galmadi gozoller, bos qaldp jurdu,
Erkek kosib agpr moglis qururdu,
Sylon cekilirdi mallariyn daglar!...

va ja:

Vesf elor aspq Oloskor
Budur tolassm Xanlara
Mordlor sahb komok olsun,
Qziz gardaspm Xanlara,
Neca aspq gordym dejir,
Ourbandpr baspm Xanlara,
Kimisino at bagpslar
Kimisi do manat aparar...}