Risalətun-nushiyyə

Risalətun-nushiyyə Müəllif: Yunus Əmrə

Mənbə: Yunus Əmrə. Əsərləri (PDF) (az.). "Öndər". 2004. ISBN 9952-416-00-7. 2017-05-25 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2017-05-25.

Padişahım hikməti gör neylədi,
Odü su, toprağu yelə söylədi.

Bismillah deyüb gətürdi toprəği,
Ol arada hazır oldı ol deği.

Toprağ ilə suyı bünyad eylədi,
Ana Adem deməgi ad eylədi.

Yel gelüb ardınca dəbitdi anı,
Andan oldı cismi-Adəm, bil bum.

Od dəxi gəldi vü qızdırdı anı,
Çünki qızdı, cismə ulaşdı canı.

Surətə can girməge fərman olur,
Padişah əmri ana dərman olur.

Surəti can girdi, pümur eylədi,
Surət daxi canı məsnır eylədi.

Həmdü şükr etdi, dedi: ey zulcelal,
Bin bənüm bigi yaratsan nə mühal.

Toprağ ile bilə gəldi dört sifət:
Səbrii eyü xu təvəkkül mekrəmet.

Suyilə gəldi bilə dört dürlü hal:
Ol səfadur, həm səxa, lütfü vüsal.

Yel ilə gəldi bilə bil dört həvəs:
Oldurur kizbü riya, tizliki nəfəs.

Od ilə gəldi bilə dört dürlü dəd:
Şəhvətü kibrit təmə’ birlə həsəd,

Can ile gəldi bilə uş dört xisal,
İzzətü vəhdət, həya, adabi-hal.

1. /Fi tərifil əql — Ağlın tərifi
2. /Dastani-ruhü əql və məyətəlləqü bihima minal əhval — Ruh, ağıl və onlarla bağlı əhvalın dastanı
3. /Dastani-Qənaət
4. /Dastani Buşu, yəni qəzəb
5. /Dastani-Əql