Vikimənbə:Günün mətni/İyun 10
Qəmər!
Hüseyn Cavid
Odamda bir gecə səbrim tükəndi, bitdi məcalım,
Vücudum atəşi-humma içində həp yanıyordu.
Bütün mühitimi süzdükcə artıyordu məlalim,
Gözümdə bir sürü teyfi-əməl qanatlanıyordu.
Səma gözəldi, hava safü xəndəriz... fəqət mən
Bu iğbari-siyahrəng içində məhv oluyordum.
Dəniz kənarinə endim, dərin-dərin düşünürkən,
Kədərlərim bəni üzmüşdü, bir tərəfdə oturdum.
Dəniz də heyrətə dalmış, bənim kibi o da düşgün...
Bənim kibi o da müstəğrəqi-xəyal idi; lakin
Bən ağlıyordum, o xamuş... bən həyatıma küskün,
O eyliyordu dərağuş önümdə bir təni-simin.